عبدالحمید رئیسی

عبدالحمید رئیسی، فرزند علی، در تیرماه 1342 در ماهشهر دیده به جهان گشود و در بیست و دوم اسفند 1361 به شهادت رسید.

عبدالحمید رئیسی، فرزند علی، در تیرماه ۱۳۴۲ در ماهشهر دیده به جهان گشود. پدرش کارگر شرکت شیمیایی رازی در ماهشهر بود. عبدالحمید مقطع ابتدایی را در دبستان بایندر، راهنمایی را در مدرسه امیرکبیر، و متوسطه را در دبیرستان ۱۷ شهریور، در رشته اقتصاد، به پایان رساند. در سال ۱۳۶۰، به عضویت بسیج ماهشهر درآمد و به جبهه اعزام گردید.

حمید در عملیات والفجر مقدماتی، در هجدهم بهمن ۱۳۶۱، در منطقه شیب نیسان خاک عراق به دلیل اصابت ترکش به پهلویش مجروح، و برای مداوا به بیمارستان طالقانی تهران اعزام شد. عبدالحمید را به دلیل وضعیت جسمانی، از نوشیدن آب منع کرده بودند.

به گفته یکی از دوستانش، که قبل از شهادت به ملاقات او رفته بود، عبدالحمید پیش از شهادت نام شهید بهشتی و ۷۲ تن از یارانش را بر زبان  ‌آورد و ‌گفت: «کسی در لحظات آخر به من آب داد.» او در بیست و دوم اسفند ۱۳۶۱ به شهادت رسید و پیکر مطهرش را به گلزار شهدای ماهشهر منتقل کردند(سن شهید: ۱۹ سال).